Yaz'ı Yazmak....
Evdeki çiçeklere bakıyorum da yaz gelmiş....
Ve ben farkında değilim....
O kadar dalgınım ki yıllar önce aldığım evin farklı yerlerinde kendine yer arayan çirkin kaktüsün şu güzelliğe dönüşmesini annemden dolayı fark ediyorum....
Bir de kırmızı olan japon gülü var ben bunların ikisini bütün kış odamda baktım....
Birisi odun gövdeli ağaç gibi yaprakları bile güzel olmayan uzun çalımsı bir şey diğeri ise kaktüs işte dikenleri var ve yuvarlak yuvarlak dizilmişler yan yana çirkin ikiside kış boyunca....
Ben bunları odama aldım açtıkları görülmedi henüz ama ziraatçiyiz atılmasınlar hesabı.... Kışın onları odamda gören arkadaşlarım bile ne tutuyorsun bunları birisi ölmüş diğeride kaktüs zaten atsana, şu uzun olanın yaprağı bile kalmamış diyorlardı.... Bende inatla atmadım onları bilirim ki japon çiçeği yılda 2-3 kez açar ve açtığı çiçek bir gün sonra solar ama bir gün yaşamasına ragmen mükemmel bir çiçek açar ve bilirim ki kaktüs o dikenli yapısının arkasında çok güzel çiçekler taşır....
Bu şuna benzer bir insanı iyi tanımazsınız sert, korkutucu gelir size ancak onun içindeki insanlığı yumuşaklığı bilmezsiniz.... Zamanla tanırsınız ve wayy be dersiniz ne adammış sert, ağır takılıyo ama ne iyi adammış ne yumuşak dersiniz.... Kaktüs de bunun gibi bütün kış dikenden ibaret ama açtığında da böyle oluyor işte bu bir nevi ödül, bütün kış ben onun dikenli çirkin yüzüne baktım ve yaz geldiğinde bana ve çevreme hediyesini sunuyor.... Japon çiçeğide öyle kış boyunca nelere maruz kaldı bu ağaç ne oğlum odandan atsana diyaloglarına maruz kaldı ve her seferinde ben teselli ettim onu kaç kere intiharın eşiğine geldi ama onunla konuşup onu ikna ettim yaşama....
Atmadım vaz geçmedim onlardan....
Her bitkininde ruhu var bence onlar yaklaşımlarımnızı anlıyorlar hayvanlarda öyle...
Annem bir kişiye 40 kere mal dersen mal olurmuş derdi :) buna benziyor aynı siz bir çiçeğe sürekli ne kötü bişi derseniz sizin çiçeğe karşı olan negatif düşünceleriniz ve enerjiniz o çiçeği öldürür....
Ben bütün sene bu negatif enerjileri çiçeklerin üzerinden atmak için pozitif yaklaştım ve onlara bi nevi moral verdim...
Siz çok güzel çiçeklersiniz bir açmanızı görseler ne kadar sevecekler bilemezsiniz falan filan diyorum....
Kötü olan şu ki ikisininde açmış halini bende görmedim....
Sadece biliyorum açıyolar....
Japon ve kaktüs bu numaramı yediler ve yaşamaya devam ettiler....
Böyle geçti kış....
Havalar açmaya başlayınca pek eve uğramaz oldum....
Bir gün üstümü değiştirmeye eve geldiğimde annem çiçeklerin resmini çekmemi istedi o an şok oldum ikiside birbirinden güzeller....
Afalladım resmen....
Onları hayata bağladım ve beni ödüllendirdiler....
Acaba...?
Yoksa banamı öle geliyo....
Ve ben farkında değilim....
O kadar dalgınım ki yıllar önce aldığım evin farklı yerlerinde kendine yer arayan çirkin kaktüsün şu güzelliğe dönüşmesini annemden dolayı fark ediyorum....
.jpg)
Bir de kırmızı olan japon gülü var ben bunların ikisini bütün kış odamda baktım....Birisi odun gövdeli ağaç gibi yaprakları bile güzel olmayan uzun çalımsı bir şey diğeri ise kaktüs işte dikenleri var ve yuvarlak yuvarlak dizilmişler yan yana çirkin ikiside kış boyunca....
Ben bunları odama aldım açtıkları görülmedi henüz ama ziraatçiyiz atılmasınlar hesabı.... Kışın onları odamda gören arkadaşlarım bile ne tutuyorsun bunları birisi ölmüş diğeride kaktüs zaten atsana, şu uzun olanın yaprağı bile kalmamış diyorlardı.... Bende inatla atmadım onları bilirim ki japon çiçeği yılda 2-3 kez açar ve açtığı çiçek bir gün sonra solar ama bir gün yaşamasına ragmen mükemmel bir çiçek açar ve bilirim ki kaktüs o dikenli yapısının arkasında çok güzel çiçekler taşır.....0.jpg)
Bu şuna benzer bir insanı iyi tanımazsınız sert, korkutucu gelir size ancak onun içindeki insanlığı yumuşaklığı bilmezsiniz.... Zamanla tanırsınız ve wayy be dersiniz ne adammış sert, ağır takılıyo ama ne iyi adammış ne yumuşak dersiniz.... Kaktüs de bunun gibi bütün kış dikenden ibaret ama açtığında da böyle oluyor işte bu bir nevi ödül, bütün kış ben onun dikenli çirkin yüzüne baktım ve yaz geldiğinde bana ve çevreme hediyesini sunuyor.... Japon çiçeğide öyle kış boyunca nelere maruz kaldı bu ağaç ne oğlum odandan atsana diyaloglarına maruz kaldı ve her seferinde ben teselli ettim onu kaç kere intiharın eşiğine geldi ama onunla konuşup onu ikna ettim yaşama....Atmadım vaz geçmedim onlardan....
Her bitkininde ruhu var bence onlar yaklaşımlarımnızı anlıyorlar hayvanlarda öyle...Annem bir kişiye 40 kere mal dersen mal olurmuş derdi :) buna benziyor aynı siz bir çiçeğe sürekli ne kötü bişi derseniz sizin çiçeğe karşı olan negatif düşünceleriniz ve enerjiniz o çiçeği öldürür....
Ben bütün sene bu negatif enerjileri çiçeklerin üzerinden atmak için pozitif yaklaştım ve onlara bi nevi moral verdim...
Siz çok güzel çiçeklersiniz bir açmanızı görseler ne kadar sevecekler bilemezsiniz falan filan diyorum....
Kötü olan şu ki ikisininde açmış halini bende görmedim....
Sadece biliyorum açıyolar....
Japon ve kaktüs bu numaramı yediler ve yaşamaya devam ettiler....
Böyle geçti kış....
Havalar açmaya başlayınca pek eve uğramaz oldum....
Bir gün üstümü değiştirmeye eve geldiğimde annem çiçeklerin resmini çekmemi istedi o an şok oldum ikiside birbirinden güzeller....
Afalladım resmen....
Onları hayata bağladım ve beni ödüllendirdiler....
Acaba...?
Yoksa banamı öle geliyo....
Perşembe, 06 Temmuz, 2006
yesil yesil bakarlar
hissederler
renkler super!!!!!! sayfa üstü
Perşembe, 06 Temmuz, 2006
olayi algilaman ve anlatisin süper! ben senin bu yazilarina hasta oluyorum beni asik ettin kurtul simdi bakalim benden! hih! sayfa üstü
Cuma, 07 Temmuz, 2006
Evet vintage renkleride çok güzel ya ama ömürleri kısa sürüyor ona üzülüyorum....
Dea senden kurtulmayı istemek mümkünmü sen beni geleceğine taşıdın bende seni geleceğimle taşıyorum.... sayfa üstü